در حال حاضر باید این واقعیت تلخ را بپذیریم که رشد سالمندی کشور دو برابر رشد جهانی است و تا چندین دهه آینده شاهد سونامی سالمندی در ایران خواهیم بود. در وضعیت موجود، مسائل و شرایطی پیش روی سالمندان است که منجر به افت کیفیت زندگی آنها و تهدید سلامت جسمی و روانی شأن می‌شود؛ در زیر به برخی از این موارد اشاره می شود:

• زندگی اکثریت افراد جامعه در واحدهای آپارتمانی و مسکونی متناسب سازی نشده و مشکلات ارائه خدمات مناسب سالمندی
• مشکلات و گرفتاریهای روزمره فرزندان در زندگی شخصی با توجه به شرایط اجتماعی – اقتصادی
• عدم تمایل خود سالمندان به زندگی مشترک با فرزندان با توجه به مسائل اجتماعی و اقتصادی موجود
• آمار بالا (حدود 57 درصد) و رو به رشد سالمندانی که تنها یا فقط با همسر زندگی می کنند.
• آمار رو به رشد سالمندانی که تجرد قطعی دارند (برآوردها نشان می‌دهد که تعداد این افراد از حدود 80 هزار نفر در وضعیت فعلی به بیش از از یک ‌میلیون نفر در سال ۱۴۱۰ خواهد رسید).
• تغییر در سبک زندگی افراد و آمار بالای مهاجرت فرزندان
• تغییر در سبک زندگی افراد و آمار بسیار پایین و نگران کننده فرزندآوری
• تخصصی بودن نیازهای سالمندی و عدم امکان ارائه برخی خدمات به گروههای خاص سالمند در محیط خانه
• تنوع نیازهای سالمندان با توجه به تغییرات در موضوعات سلامت، معاشرت ها، سرگرمی، زندگی و فعالیت به سبب تغییرات سبک زندگی، فناوری و . . .

بنابراین، باید زیرساخت‌‌های موردنیاز برای ارتقای کیفیت زندگی سالمندان ایجادشده و گسترش یابد. یکی از مهمترین زیرساختها برای رسیدن به این هدف، ایجاد مراکز اجتماع محور و ارائه خدمات مختلف مورد نیاز و متناسب با گروههای مختلف جامعه بازنشسته و سالمند می باشد.

در راستای پاسخگویی به تقاضای فعلی و آتی جامعه، طرح “دهکده تندرستی” بر اساس نیازسنجی صورت گرفته، مطالعات جامع نظری و تطبیقی در حوزه های مختلف تعریف شده است.

در این طرح، تلاش می شود با ایجاد محیط دوستدار سالمند، برای گروههای مختلف سالمندی شامل گروههای “مستقل”، “نیمه مستقل” و “وابسته” و لحاظ ویژگیهای جسمی و روحی آنها، با متناسب سازی و استاندارد سازی اجزای کالبدی محیط و رعایت الزامات بهره برداری با هدف کلی “حفظ و ارتقای سلامت” و همچنین “تکریم و ارتقای منزلت سالمندان”، خدمات متناسب و استاندارد ارائه شود.

تلاش و  اعتقاد توسعه دهندگان بر این است که با ارائه خدمات روزانه در محیط مورد نظر و همچنین ارائه خدمات در منزل با بهره گیری از مراقبین آموزش دیده در مرکز، بتواند حضور سالمندان در منزل را حفظ و تقویت نماید. در عین حال، برای افرادی که به دلیل تنهایی و یا مسائل تخصصی، امکان ادامه زندگی در محیط فعلی زندگی خود را ندارند، امکان اقامت در واحدهای مستقل با الگوهای مختلف سکونتی که بسته به توانایی و نیاز آنها طراحی و اجرا می شود را فرآهم می نماید. در این مجموعه، بر ارتباطات اجتماعی و پیوندهای بین نسلی در کنار خدمات مختلف مراقبتی، توانبخشی، تفریحی، رفاهی، مذهبی با حفظ “استقلال افراد” و ایجاد “حس در خانه بودن” که افزایش کیفیت زندگی افراد را به دنبال دارد، تأکید می شود.