واقعیات سالمندی

پیری واقعیتی است اجتناب ناپذیر، بنابراین: بهتر است به جای تسلیم شدن خود را تجهیز کنیم تا بتوانیم بیشترین بهره را از این دوره عمر ببریم و برای اینکار کافی است نگاهی واقع بینانه به پیری داشته باشیم.

  • پديده سالمندي جمعيت، ناشي از بهبود استانداردهاي زندگي، شــرايط بهداشتي، اجتماعي، اقتصــادي، کاهش مرگ و مير، افزايــش اميد به زندگي و اعمال سياســت کنترل مواليد اســت. لذا بايــد آن را بحق يک موفقيت به حســاب آورد.
  • حضور سالمندان در جامعه و خانواده عامل پیشرفت جامعه و تحکیم بنیان خانواده می شود و باید از این ظرفیت ارزشمند در راستای تعالی جامعه بهره برداری کرد.
  • سالمندی یک بیماری و از کار افتادگی نیست بلکه ورود به مرحله جدیدی از زندگی است که می تواند تجربیات و آداب و رسوم گذشته را به نسل جوان انتقال دهد.
  • سالمندان بیش از سایر افراد جامعه در معرض آسیبهای اجتماعی، جسمی و زیست محیطی قرار دارند و بیش از دیگران احتمال وقوع و بروز اتفاق و حوادث برای آنان متصور است.
  • یشتر مشکلات روحی و اجتماعی سالمندان مربوط به کنار گذاشتن آنها از خانواده و فعالیتهای اجتماعی است و توجه و حمایت سالمندان امری است که رحمت الهی را در پی دارد.
  • مطالعات نشان می دهند که تنهایی از طریق عدم دسترسی مناسب به خدمات و عدم شکل گیری ارتباطات اجتماعی تأثیر مستقیم بر سلامت جسم و روان سالمندان می گذارد و خطر مرگ و میر را نیز در آن ها افزایش دهد. سالمندان تنها، بیشتر در معرض دلتنگی، افسردگی، خطر ابتلا به زوال شناختی و زوال عقل هستند.