واژه «بازنشستگی» برای افراد مختلف، معانی متفاوتی دارد. اینکه فردی به بازنشستگی به عنوان دوره فرصت‌های جدید می نگرد یا به آن به عنوان دوره رکود و بی‌هدفی نگاه می کند، تا حد زیادی به دیدگاه شخصی فرد در مورد بازنشستگی ربط دارد. برخی از افراد معتقدند بازنشستگی یعنی شروع  کلی کارهای جذاب و برخی دیگر معتقدند بازنشستگی یعنی در خانه ماندن و هیچ کاری نکردن. می خواهیم با هم این دو نگاه را بررسی کنیم.

بازنشستگی، فرصتی جدید است

برخی دیگر بازنشستگی را زمانی برای سفر کردن، دیدن مکان‌های جدید و تجربه فرهنگ‌های مختلف می‌دانند. تعدادی آن را زمانی برای پیاده روی، کوهنوردی و ورزش کردن توصیف می کنند. بعضی از افراد از بازنشستگی برای انجام کارهای داوطلبانه برای موسسات خیریه مختلف به عنوان راهی برای کمک به جامعه استفاده می کنند. برخی انگیزه دارند که پس از بازنشستگی کسب و کاری ایجاد کنند. البته، برای بسیاری از افراد، بازنشستگی فرصتی را برای گذراندن زمان بیشتری با فرزندان، نوه ها یا سایر بستگان فراهم می کند.

بازنشستگی، دوره بی‌هدفی

در حالی که بازنشستگی می تواند یک فرصت باشد، ممکن است منبعی برای اضطراب نیز باشد، به ویژه برای افرادی که مشتاقانه منتظر آن نیستند و برنامه ای برای کارهایی که در دوران بازنشستگی انجام دهند ندارند. برای کسانی که سال ها کار کرده‌اند، گذار به بازنشستگی ممکن است ناراحت‌کننده باشد. پس از گذراندن سال‌های طولانی کار کردن، دورنمای نشستن در خانه ممکن است جذابیت نداشته باشد. از دست دادن ارتباط با همکاران ممکن است باعث شود بازنشستگان با تنهایی دست و پنجه نرم کنند. حتی ممکن است برخی از بازنشستگان از مرگ زودهنگام در نتیجه کم تحرکی در زندگی خود ترس داشته باشند. بعضی از افراد بازنشستگی را در خانه ماندن و انزوای اجتماعی می دانند. برخی دیگر ترجیح می دهند مطلقاً هیچ اقدامی مرتبط با کار انجام ندهند، در عوض زمان خود را صرف مطالعه و تماشای برنامه های تلویزیونی و فیلم می کنند.

راه‌های غلبه بر بی هدفی در دوره بازنشستگی

یکی از راه‌های غلبه بر بی هدفی در دوره بازنشستگی این است که کلمه «بازنشستگی» را به «دوره انتقال» تغییر دهید. زندگی پر از دوره های انتقال و گذار است که نشانگر رشد در زندگی است. پذیرفتن بازنشستگی به عنوان فرصتی برای شروعی جدید، راه خوبی برای دلپذیرتر کردن این زمان خاص از زندگی است. انتقال به مرحله پس از کار تمام وقت را می توان به عنوان یک تجربه جدید و هیجان انگیز تلقی کرد. در واقع بازنشستگی از کار تمام وقت یک انتقال و تغییر بزرگ است، تغییری که باید مورد تایید و تجلیل قرار گیرد.

یکی دیگر از راه های غلبه بر بازنشستگی بی هدف، فعال ماندن در دوره بازنشستگی است. فعال ماندن از نظر ذهنی، جسمی و اجتماعی بخش مهمی از داشتن یک زندگی سالم است. درگیر شدن در فعالیت های زندگی، چه از طریق داوطلب شدن در فعالیت های خیریه‌ای مختلف یا پیوستن به یک گروه کوهنوردی، شما را زنده و فعال نگه می دارد. مطالعه یکی دیگر از فعالیت هایی است که مغز انسان را تقویت می کند و حتی ابتلا به برخی بیماری های عصبی را به تاخیر می اندازد. به هر حال، پیوستن به یک باشگاه کتابخوانی ایده بدی نخواهد بود.

زنده ماندن مستلزم حرکت است به این معنا که مشتاقانه منتظر چیزی جدید به صورت روزانه باشید. درگیر شدن در فعالیت‌ها می‌تواند شما را زنده نگه دارد و به شما چیزی بدهد که هر روز منتظر آن باشید.